Eerst was Rhunes verjaardagsfeestje gepland voor eind januari. Op de uitnodiging prijkte als dresscode: verkleed. En dat is natuurlijk geen simpele opdracht voor een baby. Verkleedkleren zijn er vooral in de maten 104 tot 128, de gemiddelde kleuter tot begin lagere school. Voor grote broer geen probleem, dus. Die had nog zijn piratenpak van vorig jaar en ook nog een indianenpak en ridderpak. Maar voor kleine zus moest ik dus op zoek naar een specialleke. En dus pakte ik maar mijn haaknaald en begon eraan. Hoe korter het bij het feestje kwam, hoe meer ik een tandje moest bijsteken. Toen enkele dagen ervoor het feestje werd afgelast wegens griep bij de halve familie, slaakte ik een zucht van opluchting. Ik kreeg 14 dagen respijt, die ik helemaal NIET benutte.
Dus schoot ik begin van de week terug in gang: snel extra onderkleren halen, snel nog wat knopen kopen, papa om elektriciteitsdraad vragen, enkele avondjes doorwerken.
Maar toen ik vanmiddag mijn eigen Maya'tje mocht aankleden, was ik de gelukkigste vrouw van de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten