Eindelijk af!

Anderhalf jaar geleden had ik plannen. Maar ik had de boel een beetje onderschat. Mijn voornemen om noooooooit meer iets te haken met treble double crochet was ik vergeten. Ik ben een vaste haker. en dan zijn die lange steken een kleine ramp. Die lijken dan zoveel energie te vragen.

Enkele weken geleden was hij dan EINDELIJK zo goed als af. Ik heb hem wat geblokt, maar ook dat leek tegen te vallen. En dan lag hij een tijdje stof te vangen. In afwachting van een deftige knoop, maakte ik mezelf wijs.
Zaterdagochtend deed ik nog even een sprintje om hem klaar te krijgen voor het feestje. Een zwart kleedje was de perfecte motivatie.
Héhé. Haken dat lijkt soms wel een beetje op bevallen (hoewel ik daar niet echt van kan meespreken met mijn 2 keizersnedes ;-) )
Het één en ander is niet volgens plan verlopen (ik moet leren om patronen te lezen en niet gewoon mijn gedacht te doen) maar hij mag er zijn.

wel niet echt flatterende foto's want NA het feestje genomen.

Hard gewerkt

Ik heb iets met deadlines. Ik flirt er graag mee, namelijk.
Eerst was Rhunes verjaardagsfeestje gepland voor eind januari. Op de uitnodiging prijkte als dresscode: verkleed. En dat is natuurlijk geen simpele opdracht voor een baby. Verkleedkleren zijn er vooral in de maten 104 tot 128, de gemiddelde kleuter tot begin lagere school. Voor grote broer geen probleem, dus. Die had nog zijn piratenpak van vorig jaar en ook nog een indianenpak en ridderpak. Maar voor kleine zus moest ik dus op zoek naar een specialleke. En dus pakte ik maar mijn haaknaald en begon eraan. Hoe korter het bij het feestje kwam, hoe meer ik een tandje moest bijsteken. Toen enkele dagen ervoor het feestje werd afgelast wegens griep bij de halve familie, slaakte ik een zucht van opluchting. Ik kreeg 14 dagen respijt, die ik helemaal NIET benutte.
Dus schoot ik begin van de week terug in gang: snel extra onderkleren halen, snel nog wat knopen kopen, papa om elektriciteitsdraad vragen, enkele avondjes doorwerken.
Maar toen ik vanmiddag mijn eigen Maya'tje mocht aankleden, was ik de gelukkigste vrouw van de wereld.