Eindelijk af!

Anderhalf jaar geleden had ik plannen. Maar ik had de boel een beetje onderschat. Mijn voornemen om noooooooit meer iets te haken met treble double crochet was ik vergeten. Ik ben een vaste haker. en dan zijn die lange steken een kleine ramp. Die lijken dan zoveel energie te vragen.

Enkele weken geleden was hij dan EINDELIJK zo goed als af. Ik heb hem wat geblokt, maar ook dat leek tegen te vallen. En dan lag hij een tijdje stof te vangen. In afwachting van een deftige knoop, maakte ik mezelf wijs.
Zaterdagochtend deed ik nog even een sprintje om hem klaar te krijgen voor het feestje. Een zwart kleedje was de perfecte motivatie.
Héhé. Haken dat lijkt soms wel een beetje op bevallen (hoewel ik daar niet echt van kan meespreken met mijn 2 keizersnedes ;-) )
Het één en ander is niet volgens plan verlopen (ik moet leren om patronen te lezen en niet gewoon mijn gedacht te doen) maar hij mag er zijn.

wel niet echt flatterende foto's want NA het feestje genomen.

Hard gewerkt

Ik heb iets met deadlines. Ik flirt er graag mee, namelijk.
Eerst was Rhunes verjaardagsfeestje gepland voor eind januari. Op de uitnodiging prijkte als dresscode: verkleed. En dat is natuurlijk geen simpele opdracht voor een baby. Verkleedkleren zijn er vooral in de maten 104 tot 128, de gemiddelde kleuter tot begin lagere school. Voor grote broer geen probleem, dus. Die had nog zijn piratenpak van vorig jaar en ook nog een indianenpak en ridderpak. Maar voor kleine zus moest ik dus op zoek naar een specialleke. En dus pakte ik maar mijn haaknaald en begon eraan. Hoe korter het bij het feestje kwam, hoe meer ik een tandje moest bijsteken. Toen enkele dagen ervoor het feestje werd afgelast wegens griep bij de halve familie, slaakte ik een zucht van opluchting. Ik kreeg 14 dagen respijt, die ik helemaal NIET benutte.
Dus schoot ik begin van de week terug in gang: snel extra onderkleren halen, snel nog wat knopen kopen, papa om elektriciteitsdraad vragen, enkele avondjes doorwerken.
Maar toen ik vanmiddag mijn eigen Maya'tje mocht aankleden, was ik de gelukkigste vrouw van de wereld.

Af!

Het is af! Mijn CAL 2014 is AF! Enfin. Ik heb het afgemaakt. Ik denk niet dat ik helemaal tot op het einde van het patroon ben gegaan. Maar ik vond het genoeg geweest. Ik was in april ver vooruit op de instructies van de facebookgroep. En in het engelstalig patroon begonnen ze over een stuk te herhalen. en ik had geeeeeen zin in nog een catharina-wheel.
Dus bleef het deken liggen. Het heeft enkele maanden stof vergaart tussen mijn ander garen van projecten-to-be. Deze week ben ik terug in gang geschoten. En dus ook het deken gepakt, draadjes ingeweven. Rand gehaakt. Weer uitgetrokken want ik was in de verkeerde richting vertrokken en was dus aan de achterkant aan het haken.
Het is niet zo lang geworden, eerder vierkant. Maar groot genoeg als TV-dekentje. Of als decoratiestuk in mijn nieuwe praktijk.

Mutsen

Nu het wat frisser is, moest ik zorgen dat mijn kroost (met uitbreiding) opnieuw voorzien werd van hoofddeksels.
Simon droeg de afgelopen winters met veel plezier zijn drakenmuts.
Maar die was zoek na. Ligt vast ergens onderin een kast, maar werd niet toevallig gevonden. En dus moest mama een nieuwe haken.
Ook kleine zus - jaja sinds mijn laatste post is mijn gezinnetje wat groter geworden -  had nood aan een wintermutsje.
En dus deed ik even een inspanning. Die van Simon nam wat tijd in beslag. Vooral omdat ik lang uitstelgedrag had. En even lang zocht naar het patroon van de drakenpunten. (nieuwe computer - bestanden nog niet overgezet). Het is het klassieke patroon. De drakenpunten haalde ik vanuit dit patroon
Voor zus is het een eenvoudigere versie van een internetpatroon 
Zo komen ze de winter weer door. 

Maar ik zat niet stil het afgelopen jaar. Buiten de CAL 2014 (resultaat is voor binnenkort), haakte ik ook wat mutsjes als kadootje. allemaal hetzelfde patroon, maar toch allemaal net anders. Het eerste exemplaar was voor een echte diva en werd tijdens de afgelopen winter vlot gedragen.

Het tweede exemplaar was voor nichtje Fleur die er heel blij mee was. 

Voor Metekindje Amélie haakte ik hetzelfde mutsje - met veel te grote strik- als nieuwjaarsgeschenkje.